Ya vtomyvsya perekladaty serce iz hrudey u p’yaty,
Vtomyvsya sonce shchoranku v nebo pidkydaty.
Znaty, shcho nam nema choho vtrachaty,
Kriz' graty sposterihaty
Yak zemlyu rozryvaye cvil dumok pro te,
Shcho moze buty krashche, ale, Boze miy, nizashcho.
Ya ne prominyayu te, shcho ye, na fata morhana.
Yatry v moyemu serci nezahoyena rana.

Pryspiv:
Shche ne sutenilo, a vze zlamani my,
Hriyemo doloni vid zymy do zymy,
I ne znayem, chto bude potim za nas.
Boh ne dopomih, my i pohotiv,
Vechir prytomyvsya i na chmaru siv.
Vichnist' prolitala i zalyshyla nas.

Ya vtomyvsya vid tych heroyiv, shcho krychat' "My heroyi!"
Ta v kadr pchayut' pyky svoyi,
Na troye dilyat', svit uze ne rozibraty:
De Bat'kivshchyna, den-nich, de svitlo vzyaty?
A my chytayem dolyu kriz' kinoplivku ilyuziy,
Sluzyty zvykly tilky muzi.
Schovayte posmishku panove ta pani,
Navit' yakshcho cya pisnya bude ostannya.

Pryspiv