Zlamani my

Ya vtomyvsya perekladaty serce iz hrudei u p’yaty,
Vtomyvsya sonce shchoranku v nebo pidkydaty.
Znaty, shcho nam nema choho vtrachaty,
Kriz graty sposterihaty
Yak zemlju rozryvaye cvil dumok pro te,
Shcho moze buty krashche, ale, Boze mii, nizashcho.
Ya ne prominyayu te, shcho ye, na fata morhana.
Yatry v moyemu serci nezahoyena rana.

Pryspiv:
Shche ne sutenilo, a vze zlamani my,
Hriyemo doloni vid zymy do zymy,
I ne znayem, hto bude potim za nas.
Boh ne dopomih, my i pohotiv,
Vechir prytomyvsya i na hmaru siv.
Vichnist prolitala i zalyshyla nas.

Ya vtomyvsya vid tyh heroyiv, shcho krychat "My heroyi!"
Ta v kadr phayut pyky svoyi,
Na troye dilyat, svit uze ne rozibraty:
De Batkivshchyna, den-nich, de svitlo vzyaty?
A my chytayem dolju kriz kinoplivku iljuzii,
Sluzyty zvykly tilky muzi.
Shovaite posmishku panove ta pani,
Navit yakshcho cya pisnya bude ostannya.

Pryspiv