Snizynky

Vybach, ya tak davno tobi ne pysav,
A tut zhadav, koly pohlyanuv na nebesa.
Sprava ne v dyvah, ne u chudesah,
Prosto skazaty slova nadyhnula rosa.
Ty pam’yatayesh nashe dytynstvo, yak my bavylys,
Nihto b nikoly ne podumav, shcho vpadem vnyz.
Perspektyva v nas bula, ale ne kar’yera,
U parku chy skveri, osisty b na dereva.
Tvoya nebachena krasa, ne te shchob ya buv za,
Shchob my buly razom, ale na riznyh mostah.
My forma atmosfernyh opadiv u vsih mistah,
Shestykutni plastynky lodu v kohos na vustah.

Pryspiv:
Rozkazy meni kazku,
Pokazy meni soncya svit.
Nam ne strashno, zovsim ne strashno,
Poletily tudy, de viter i snih.

My zrostaly v rezultati kondensaciyi volohy,
Chmaryna yak obloha za prohnozamy nedovho.
Sydity nam u cii sharuvato-doshchovii hmari,
Komus final – zlyva, nas charuyut snihopady.
Ya bachyv milyard sester i brativ
I nikoly dvoh odnakovyh ne bulo sered nyh.
A nas nihto ne vchyv yak sebe desantuvaty,
Zodnyh repetycii tam u zalah, de ye maty.
V rezultati htos vpodobav yak hrustymo pid nohamy,
Chtos iz pershymy prominnyamy vesny roztanuv.
My vdvoh zyvi snizynky. Chiba ne chudesa?
Vybach, ya tak davno tobi ne pysav.

Pryspiv (2)