Yakshcho tebe ne pomichayut',
V budennych spravach dniv tyazkych,
Ta interes uves' vtrachayut',
I vsi bizat' do sniv chuzych...
Ty pochynayesh bachyt' pravdu,
Krychaty holosno sobi,
I znayesh, shcho samomu varto
Skazaty vse odniy tobi...

Ale ty zaraz nepomitnyi,
A u dushi vyruye bil,
Do vsich, kolys', ty buv pryvitnyi,
Ale z nadvori zametil!
I ty idesh sobi do kohos',
Nichto ne chuye sercya kryk,
Nichto ne znaye yak ce stalos',
Ale chomus' kudys' ty znyk!

Koly znykaye tin tvoya,
Nichto tebe ne pomichaye,
Zatopchut' vlasne slovo "ya",
Chomus' dusha tvoya strazdaye...
I rozumiyesh znovu ty,
Vsyu sylu, shcho nas vsich trymaye,
I znovu chochesh pereyty,
Tudy, de svit ves' chas hulyaye!