Ya rozkydayu zlo, nache popil,
A ty blahayesh: "Dosyt'!",
Os' tak vtrachayemo kochannya,
Nabuvayemo nepotribnyi dosvid –
Cikavi doslidy nad vlasnymy mozkom.
Sobi zdayusya krutym,
Tobi zdayusya vidmorozkom.
Z toboyu, yak u boyu,
Vyrishyv byty pershym.
Teper znayu, shcho buv nepravyi,
Ale komu vid toho lehshe?..
Bolyuchi spohady, yak hady,
Yich ne vyrvesh iz korinnyam,
Odnak porizy na serci
Spryyayut' prozrinnyu...

Pryspiv:
Ya honor sviy zachovayu hlyboko,
Sydzu na lavi, chekayu vybuchu,
Hotovyi znosyty nedoliky i vybryky,
Z toboyu buty aby tilky, aby tilky...

I raptom zrozumiv,
Shcho moye zyttya bez tebe marne.
Vono ne maye prynad,
Vtrachaye vsi yaskravi farby,
Dav by sobi po pyci bolyache
Za ti vsi tvoyi obrazy,
Za neuvaznist' svoyu, za zlist',
Za neoberezni frazy.
Zodnoho razu ne zmih sebe
Pryzupynyty vchasno,
Postiyno shchos' tupo dratuvalo,
Zanosylo zanadto chasto.
Teper lyshyvsya odyn –
Blazen, bovdur, duren...
Nu i navishcho ce meni?..
Pro shcho ya dumav?..

Pryspiv

Zyttya nas poobterlo,
Pobylo, pidpravylo,
Poyasnylo svoyi zakony,
Vstanovylo deshcho absurdni pravyla,
Troshky pobavylo, troshky potishylo,
Kolys' my buly takymy,
Teper staly zovsim inshymy,
Nu, aby ne hirshymy! Ty, znay,
Use y ne tak vze pohano,
Kolys' mynut'sya obrazy,
Zahoyat'sya bolyuchi rany.
Ya stanu krashchym, ya zachyshchatymu
Tebe vid neshchast' i nevdach,
Ty tilky povir,
Ty tilky probach!..

Pryspiv