Ivanko ta Marichka zyly v odnim seli
Vony sye poznayomyly yak buly mali
Udvoch na diskotyeku i chudobu pasly vdvoch
I duze sye tashchyly vid mocnych papiros
Yakos' na mays'ki svyata pishly vony do klyubu
I tam dlya nastroyeniya chylnuly plyashku druhu
B’ye v holovu durman, a didzey v baraban
I parochka tancyuye p’yana v drybidan

Oy-yo-yoy...

Pochalys' brudni tanci, pocilunky y zazymbol
Ivanu sye zachtilo zabyt' v vorota hol
Pochav vin hovoryty charivni yiy slova
I yak yoho vrazaye Marichky krasota
A ta bula ne proty, bo znala vze davno
Dlya neyi vin naykrashchyi, a inshi – vs'o-ravno
V tu nich chtos' deshcho vtratyv, a chtos' zavoyuvav
Ta shcho naspravdi stalos' nichto i z nych ne znav

Oy sho sye stalo v Marichky, she sye ne pochalo
Sho mayu robyty, pevno zachnu she bilshe pyty