– Ty pryhornys' do mene, vitre,
Pislya doshchu slozynku vytry, –
Hude rozdzvonnist' litnya...

Ach, kvitne lypa, lypa kvitne,
Chekaye v hosti lypnya.

I syaye dnyna sribno-bila,
I serce sonce hronyt',
I v dushu lastivka vletila
I tycho v serci dzvonyt'!

I ty – taka chuza i ridna –
I mritna, i blakytna...
Ach, kvitne lypa, lypa kvitne,
Ach, pachne lypa kvitna!