Na stini u mene skrypka –
Sirym porochom prypala.
I vona davno ne hraye,
Bo vs'oho lysh dvi struny.
Na stini u mene skrypka,
Ta davno vona bez dila,
Bo y smychok povysnuv poryad,
Ne torkayuchys' yiyi...

A kolys' vona spivala,
A kolys' vona dzvenila,
A kolys' vona rydala, –
Lysh teper vona movchyt'.
A za viknamy lunaye
Muzyka yasnoyi dnyny,
I taka z u neyi syla –
Nepoborna, yak zyttya!

I dyvlyusya ya na skrypku –
I tremtyt' u mene serce.
I zahraty ya bazayu –
Tilky yak ze tut zahrat'?
Os' viz'mu ya odyahnusya
Ta podamsya pomiz lyudy,
Yichnyu muzyku pochuyu
Ta dzvinkych distanu strun.

A todi pryidu dodomu
I znimu z stiny skrypchynu,
Postyrayu z neyi poroch,
Potim struny pocheplyu.
Dovho-dovho ladyt' budu,
Pidkruchu kolky u neyi
I zyvyceyu namazu
Ya zasmuchenyi smychok...

I vona, mov neochoche,
Tycho-tycho strepenet'sya,
Potim raptom ozovet'sya
Na milyony holosiv...
A todi – zaplyushchu ochi.
A todi – machnu rukoyu
I zahrayu vam takoyi,
Shcho zdyvuyetes' usi!