Lysychka zyla u lisi odna,
Ni z kym ne druzyla krim yizaka,
Naykrashchi kolyehy – de vin, tam vona,
Ta raptom nizvidky z’yavylas' bida:
I svitlyi lis vona nakryla,
Zdryhnulas' syra zemlya,
Nabrala mic' proklyata syla,
Rozchavyla malenke nemovlya.

Dva sercya krychat', dolyu proklynayut',
I ochi horyat', pravdy vymahayut',
Sporidneni dushi rozirvani navik
I nedorechnyi tut pekelnyi smich.

Chto viryt' u mriyu – yiyi zdiysnyt',
Poky nadiya v dushi tremtyt',
Shcho treba uzyala lysychka ruda
I v chashchu strashennu chkurnula odna,
De charivnyk zyv dobryi, mylyi,
Didus'ko mih vse i vsya,
Vin povernuv malu istotu,
Shchob radist' v sercyach zyla!

Tak druzba yednaye, te shcho rozirvet'sya,
Tak spravdi buvaye, lycho vse mynet'sya,
Yizak i lysychka vze razom i navik,
Lunaye v lisi yich veselyi smich! (ves' kuplet – 2)

Lunaye v lisi smich!