Pokydayu ya ridnu Ukrayinu,
Pokydayu ya ridnuyu mat',
A sam pidu, neshchasnyi chlopchyna,
Az des' tam na pozyciyu strazdat'.

I dadut' my tyazenkoho krisa
I nakaz – vorohiv pobidyt',
I pryidet'sya meni, molodomu,
Az des' tam holovoyu nalozyt'.

Vidirve meni ruku abo nohu,
I na marach mene ponesut',
I za tiyi strazdannya i muky
Chrest dubovyi na hrudyach polozut'.

I ostanet'sya v poli mohyla,
A nad neyu – lysh zori yasni,
A divchyna moya chornobryva
Bude plakaty nochi i dni.