Misyac' tak yasnenko svityt',
I yasni zori myhtyat',
Stanu pid bilu berezu,
Budu na myloho zdat'.

Stala pid bilu berezu,
Dovho stoyala sama,
Try nochi zdala myloho,
Yoho nema i nema.

Misyac' tak yasnenko svityt'
I yasni zori myhtyat',
Vony divchyni hovoryat':
– Ydy, lyuba divchyno, spat'.

Ydy, sumna divchyno, spaty,
Ty sya yoho ne dizdesh,
Niz yasne sonechko ziyde,
Dovho tut zdaty budesh.

Niz yasne sonechko ziyde,
Niz yasni zori zaydut',
Vidnyni, lyuba divchyno,
Svoho myloho zabud'.

Tam u vidkrytomu poli
Ubytyi strilec' lezav,
Pidnyavshy vhoru ochi,
I sered polya proshchavs':

– Proshchayte, brattya i sestry,
I Ukrayino moya,
Ya dumav, shcho vilnyi stanu,
A voroh zabrav zyttya.

Proshchayte, brattya i sestry,
I sichoviyi strilci,
Ne dayte krukam-voronam –
Klyuvaty ochi moyi.

Ne zal my tych temnych nochey,
Shcho ya po poli blukav,
No zal my tych karych ochey,
Kotri ya virno kochav.

Misyac' tak yasnenko svityt',
Chmary vysoko hudut',
Vidnyni, sumna divchyno,
Svoho myloho zabud'.