Tam starenkyi bat'ko okopy kopav,
Vin nadybav strilcya, shcho v travi lezav.

Vin sya nachylyaye, vin sya nachylyv,
Vin sya prydyvlyaye, a to yoho syn.

Nazbyrav vin trushcha, zrobyv domovynu
I hirko zaplakav: "Synu, ty, miy synu!"

Ide vin dodomu i sumno stupaye,
Sivshy kolo stolu, i dumu dumaye.

Zinka sya pytaye: "Oy ty, muzu miy,
Chy zyve na viyni syn mylenkyi miy?"

– Zinko moya, zinko, skazu ya tobi,
Shcho nash syn vze lezyt' v temnomu hrobi.

Dochka sya pytaye: "Oy ty, tatu miy,
Chy zyve na viyni brat ridnenkyi miy?"

– Oy donyu, donyu, skazu ya tobi,
Shcho tviy brat vze lezyt' v temnomu hrobi.

Zibralysya troye v tuyu storonu,
De pochovav bat'ko svoyu dytynu.

Poklyakaly troye, Bohu sya molyly,
A sestru vid hrobu ledve vidnyaly.

– Proshchavay, miy brate, bachyt' tya ne budu,
Proshchavay, miy brate, do vichnoho snu.