Ya tebe namalyuvav na svoyemu vikni.
Shchonochi ciluyu tvoyi usta vvi sni.
A na ranok, koly ustala zorya,
Ya pomichayu shcho tebe vze nema...

Pryspiv:
Zi mnoyu. Takoyu sumnoyu, takoyu slipoyu...
Pohlyan, na nebi vse chysto. Zirky ya zv’yazav u sriblyaste namysto.
Dlya tebe zlitav ya na nebo, vernuvsya ya zvidty, prynis tobi kvity.
Ta tebe vze nemaye, i kvity ziv’yaly, vsi kvity ziv’yaly.

Pryishov chas zbyraty vse nashe kaminnya.
Kazaly z bo lyudy – tobi ya ne rivnya.
I hroshi na svichku, i ochi dodolu.
Ya prokydayus' ta ty ne zi mnoyu...

Pryspiv

Rosa v pavutynku zibralasya kozna,
I pravdu z kazaly, shcho ty ne seryozna.
Kazaly shcho ce lysh buvaye v kino.
Tebe ya ciluyu kriz' trisnute sklo.

Pryspiv:
Zi mnoyu. Takoyu sumnoyu, takoyu slipoyu...
Pohlyan, na nebi vse chysto zirky ya zv’yazav u sriblyaste namysto.
Spivay, spivay, spivay! Ta struny porvalys', a zirky rozpalys'.
Teper ya bez tebe, bez tebe lyahayu i sam zasynayu.
Ya sam zasynayu.

Zi mnoyu. Takoyu sumnoyu, takoyu slipoyu...
Pohlyan, na nebi vse chysto zirky ya zv’yazav u sriblyaste namysto.
Z toboyu, takoyu sumnoyu, takoyu slipoyu, takoyu hirkoyu.
Hirkoyu vodoyu vypytu mnoyu, do dna vypytu mnoyu.
Do dna vypytu mnoyu...