Lito
Znovu znachodyt' svoyi zahubleni chary,
Lypen
Shchedro daruye usim solodki prymary.
Ya vyrushayu v daleku put',
Vsim mene bilshe ne povernut'
Do oseni, do oseni...
Chas zalyshaye yiyi samu i pokydaye sumnu pit'mu –
Dosi nezbahnene chudo.
Z podychom rosy chuty holosy
Riznobarvnych ptyc', bosych molodyc'.
Vohnem, vodoyu, chystoy vrodoy
Dyvuvalysya, posmichalysya soncyu.

Speka
Hotuye dlya oseni vze serpnevu potravu,
Lypen
Vchodyt' s'ohodni v svoyu sylu i slavu.
Chas zabuvaye kudy ity,
Znovu u serpni
Zvaryat' chorty osinnyu brahu.
U bureviyach chuzych storon,
Chay zbereze mene svit ikon
Vid chornoho lycha.
Zakrutyvsya den v homoni pisen
I nese na schid, de roztane lid.
U vinkach divky, bosi parubky
Dyvuvalysya, posmichalysya svitlu...