Vidbuvayet'sya shchos' nemozlyve.
Te, shcho buvaye tilky raz u zytti
Letymo, letymo, yak ptachy,
Ale my litayemo krashche
Ya ne viryu v te, shcho my ye plid evolyuciyi.
Vypadok! – ni! yak ce vypadok?
Yak lyudyna moze take kazaty:
Shcho my ta nasha dolya,
I te shcho nas otochuye
Ye vypadok, a ne volya Toho,
Chto u nebi, Toho, Chto z namy

Pryspiv:
Yakshcho ty ne proty,
Ya znaydu dorohu sam...

Stilky klyuchiv zodnoho zamka.
Ce harnyi zasib vid sebe –
Povne puzo layna.
Ya vtomyvsya vid sebe,
Ya layusya matom...
Meni ne do vpodoby nebo za hratamy.
Ya kynuv palyty,
Ya kynuv tebe.
Ya kynuv sebe, a tebe za mene
Zyttya – to zefir, ale pohano traplyayet'sya.
Zachodyt', sumuye, vtrachaye ta layet'sya.

Pryspiv