Pam’yatayu vohon, pam’yatayu tebe,
Tvoyi huby, yaki ciluvaly mene,
Vse skinchylos', na zal,
V moyim serci pechal
To palaye, to spyt',
Ale serce bolyt'.
Ty bula yak vohon, rozpalyla mene,
Ti zapaleni ochi bazaly odne.
Ty lyshyla mene, ya ne plachu – smiyus',
Ale v ochi tvoyi bilshe ya ne dyvlyus'.

Ya blahayu, ni, zalyshys', postiy,
Serce moye ne kray.
Kozni nochi – dni ya pyshu lysty
Tobi tak i znay.

Zhadayu den, v yakomu razom my,
Zabudu nich v obiymach samoty.
I lysh im’ya moye zvuchyt' v ustach
I zapalyuye z novoyu, novoyu syloyu nas.

Zhadayu den, v yakomu razom my,
Zabudu nich v obiymach samoty.
I lysh im’ya tvoye zvuchyt' v ustach...

Znayu ya, shcho miz namy provallya stina,
Znayu ya, shcho to tilky ye moya vyna.
Ya karayus' i muchus', ale ne zdayus',
I u mriyi tvoyi znovu ya povernus'.
Ya molyu tebe lysh probach za vse
I buduy lyubov znov.

Zhadayu den, v yakomu razom my,
Zabudu nich v obiymach samoty.
I lysh im’ya moye zvuchyt' v ustach
I zapalyuye z novoyu, novoyu syloyu nas.

Shchos' ne tak, ya zabuv spravznoho zyttya smak,
Te, shcho stalos', ne hadalos' navit' u zachlyvych snach,
Ya pryhaduyu pro zori – sribni zori vnochi,
Taki yaskravi i lahidni, yak yasni ochi tvoyi.
Vse skinchylosya raptovo – i tebe poruch nemaye,
Dovhu zoryanu nich samotniy ranok minyaye,
Ale dushu moyu temni tini vkryvayut',
I zhadku pro tebe kudys' daleko chovayut'.

Zhadayu den, v yakomu razom my,
Zabudu nich v obiymach samoty.
I lysh im’ya moye zvuchyt' v ustach
I zapalyuye z novoyu, novoyu syloyu nas.