Ne vidpuskay mene,
Shchob znovu ne zahubyty,
Ne prohanyay mene
V temnu bezodnyu sliz.
Znovu movchat' vusta,
Ale shepoche viter,
Viter tvoyich nadiy,
Toy, shcho mene prynis. (ost 4 ryadky – 2)

Ne zupynyay sebe,
Yak serce horyt' bazannyam,
Ne hovory nichoho
Tam, de zayvi slova.
Ne okrylyay lyubov’yu,
A pryhorny movchannyam
I podaruy na zhadku
Krychty svoho tepla.

Pryspiv:
Ya pomandruyu u lito
I nadiyu viz'mu z soboyu,
Posyvila vona chekannyam
Bilya tvoyich dverey.
Tycho prollyut'sya slozy
Litnoyu hrozoyu,
Ne vyrvesh z dushi lyubovi,
Yak sercya iz hrudey.

Viter mene prynis
Tilky do tebe v hosti,
Sonce ziyshlo na den
I znovu na nich zayde.
I poky tvoye bazannya
Ne znyklo v poloni zlosti,
V nich ya yoho schovayu
I nichto vze ne znayde.

Pryspiv

Ya namalyuyu shchastya,
Ya namalyuyu chudo,
Ya namalyuyu sonce
U tvoyemu vikni.
Vono tebe zihriye,
Yak poruch mene ne bude,
I ty usmichneshsya soncyu
Tak, yak kolys', meni. (ost 2 ryadky – 2)