I
Za chervone i chorne zhorayuchy v pekli
My hotovi na plachu ity bez vahan.
I pid dzvin velykodniy my znovu voskresly,
My zvelysya na nohy v bahattyach povstan.

II
Tak vostan ze, vostan, moya hordaya maty!
Pidnimys' z popelyshch i nad svitom zasyay.
Day prozrinnya slipym ta probach vynuvatym,
Nas u bratnomu koli ty znovu z’yednay

III
A na chomu klyalys' i za vishcho vmyraly
Shche piznayut' vsi ti, chto nad namy smiyalys',
Shche ne raz nashi surmy zvytyahu zahrayut'
I ne bude takych chto b vid smerti chovavs'.

IV
Tak byisya z serce moye u takt zi svoyeyu zemleyu,
My pam’yatayem vsich tych, chto ishov pered nas.
I tych chto volyu skropyv ne shkoduyuchy krov’yu svoyeyu,
Yich nevidomym mohylam uklonymos' –
Pryide toy chas.

V
Pomerezane kulyamy y shramamy vkryte
Nashe hordeye slovo nikoly ne vmre.
My narodzeni voley svobodu lyubyty,
Z namy Boh ta Vkrayina, a shchastya pryide.