Chotily b usi nezabudky
Litaty vysoko i chutko...
U nebi ridnya yichnya kvitne, –
Bo z on yake nebo blakytne!

Prote ne zbuvayet'sya mriya:
Nichto z nych litaty ne vmiye.
Pelyustky, zvychayno, ne kryla, –
Ta nebo z zabuty nesyla!

Tomu i zyvut' kray stavochka
I, vranci vmyvayuchy ochka,
Yak hlyanut' u vodu na sebe –
A tam Nezabudkove nebo! (2)