Ne narikayu ya na boha,
Ne narikayu ni na koho.
Ya sam sebe, durnyi, duryu,
Ta shche y spivayuchy. Oryu
Sviy perelih – ubohu nyvu! –
Ta y siyu slovo. Dobri znyva
Kolys' – to ziydut'. I duryu
Sebe – taky, sebe samoho...

Orysya z ty, moya nyvo,
Dolom ta horoyu!
Ta zasiysya, chorna nyvo,
Voleyu yasnoyu!
Orysya z ty, rozvernysya,
Polem rozstelysya!
Ta posiysya dobrym zytom,
Doleyu polyisya!
Rozvernysya z na vsi boky,
Nyvo – desyatyno!
Ta posiysya ne slovamy
A rozumom, nyvo!
Vyidut' lyude zyto zaty,
Veseliyi zyta!
Rozvernysya z, rozstelysya z,
Ubohaya nyvo!

Chy ne duryu sebe ya znovu
Svoyim chymernym dobrym slovom?
Duryu! Bo luchche oduryt'
Sebe – taky, sebe samoho,
Niz z vorohom po pravdi zyt'
I vsuye narikat' na Boha.