V nas obduryuyut' dytynu u knyzkach shchodnya:
Pochytayte "Buratinu" – tam use brechnya!
Moze, kazochka i harna – ta ne hayte chas,
Bo naspravdi Tato Karlo – to ye Karlo Marks!
Borodatyi, volochatyi, nastrochyv idey,
Derev’yanych ta nosatych nastruhav ditey!
Navyhaduvav teoriy, ne zabuv sebe...
I teper v nas ye istoriya pro VKP(b)!

Tato Karlo! Tato Karlo Marks!
Rozkazy nam, tato Karlo, kazochku pro nas!
Tato Karlo, Tato Karlo! Shcho z ty narobyv?!
Pereviv use na marno, shchob ty dovho zyv!
Kolupnuv nozem polino – vyliz dovhyi nis,
Tak z’yavyvsya Buratino – pershyi komunist.
Nosa vin zader do neba, u vohon zapchav,
Y dosi pchaye, de ne treba, do ne svoyich sprav.
Ne zyttya pishlo, a laza, vzahali koshmar,
Bo proliz u kazku nashu lysyi Duremar.
Vin shchodnya skakav u vodu, p’yavky v niy lapav,
Ti smoktaly krov z narodu, shchob micnishe spav.

Yak vmyrav patlatyi Karlo, peredav staryi
Duremaru z "Kapitalom" klyuchyk zolotyi.
Treba klyuchykom vidkryty dveri u saray,
Kriz' yakyi nosati dity potraplyayut' v ray.
Ne shchastylo Duremaru, shchos' ne tak robyv –
Ne znayshov zamkovu shparu, klyuchyka zhubyv.
My y teper yoho shukayem, ta use darma –
Toho klyuchyka vid rayu choch ubyi – nema!

Buv Vusatyi Buratino spravzniy Boh i Car,
Podilyv usyu krayinu na milyony nar.
Vin trymav zaliznyi klyuchyk vid zaliznych grat...
Kozen druhyi Karpiv uchen – zlodiy abo kat!
Shche bulo bahato inshych, syvych Buratin
I tomu v nas naydurnisha iz durnych krayin.
Znovu uchen Duremara klyuchyka shuka...
Ale, mabut', to – prymara, kazochka hirka.
Tato Karlo, Tato Karlo! Tato Karlo Marks!
Zatancyuymo z namy harnyi kryminalnyi vals!
Chto kosatyi, chto kyrpatyi – chay idut' do nas!
A zahraye vam Shcherbatyi, shche y Tryzubyi Stas!