Cherez lis-perelis, cherez more – navskis,
Novyi rik dlya lyudey podarunky nis.
Komu – shapku smushevu,
Komu – lyulku deshevu,
Komu – moderni kastety,
Komu – fotonni rakety,
Komu – soli do baraboli,
Komu – try snopy vitru v poli,
Komu – pushok na rylo,
A dyad'kovi Kyrylovi (3) – kryla.

Buv den yak den, i raptom – neporyadok,
Kufayku z-pid lopatok,
Mov nozem, proshylo.
Probyvshy vatu, zaryachtily rado,
Na sonci zakypily syni kryla.
Holodni nebom, vyprostalys' tuho,
Kovtaly z neba synye merechtinnya,
A v dyad'ka v serci – tuha,
A v dyad'ka v serci – tini.
(Komu – dolyu bahryanu,
Komu – sonce z tumanu,
Komu – persa divochi,
Komu – smert' sered nochi,
Shchob tebe dolya pobyla,
A Kyrylovi, prosty, Hospody,– kryla).

Zinka holosyla: "Lyudy yak lyudy.
Yim dolya maslom, panyemayesh, huby zmastyla.
Komu – valyanky,
Komu – med od prostudy,
Komu – zom u hospodu,
A c'omu haspydu,
Prosty, Hospody,– kryla?!"

Tak Kyrylo do tyamy briv,
I, shchob maty yakus' svobodu,
Sokyru bruskom zadobryv,
I kryla obtyav... ob kolodu.
Ta koly zachlynalys' sychi,
Nasmichalysya zori z Kyryla,
I, probyvshy sorochku vnochi,
Znov kypily pruzynysti kryla.

Tak Kyrylo z sokyroyu i zyv,
Na krylach navit' rozzyvsya –
Krylamy chatu vshyv,
Krylamy obhorodyvsya.
A ti kryla rozkraly poety,
Shchob yich muza bula nebezkryla,
Na ti kryla molylys' estety,
I snylosya nebo porubanym krylam.
(A komu – novi vorota,
Komu – shyrshoho rota,
Komu – sonce v kyshenyu,
Komu – dulyu deshevu,
Shchob tebe dolya pobyla,
A Kyrylovi – nu, ne poshchastyt' ze
otak cholovikovi! – kryla).