Stala divchyna, stala yedyna, yak ruzovyi kvit,
Oy stala, stala ta i zaplakala, zminyvsya yi svit.

Choho ty plachesh, choho narichesh, divchyno moya?
Mam choho plakaty, choho narikaty, – ne budu tvoya.

Oy budesh, budesh, oy budesh, budesh, divchyno moya,
Lyude mi tya rayut i rodyche dayut, i sam sudyt boh.

Ty pidesh drazkom, ty pidesh drazkom, a ya hostyncem,
Ty zostanesh panom, ty zostanesh panom, a ya mladencem.

Yak my pomreme, yak my pomreme, toy ruzovyi cvit,
To my sy dame zloty litery na hrobi vybyc.

Chto pide tady, chto pide tady, podumat sobi:
A shto to za lyubov, a shto to za lyubov lezyt v tim hrobi?

Oy lezyt, lezyt, oy lezyt, lezyt, hlava i kosty,
Bo my pomerly, bo my pomerly z velkoy lyubosty.