Ya z kazav tobi, Yevo, shcho nas taky vyzenut' z rayu! –
I nashcho tobi zdavsya otoy zaboronenyi plid!..
Boh navchyv, shcho ty – krashcha, i ya tebe vse shche kochayu, –
Tilky ya teper hrishnyi, i vze meni snyt'sya Lilit.

Snyt'sya shchos', choho v mene nikoly ne bulo z toboyu,
Choch ya znayu napevne, shcho zyly my, Yevo, v rayu –
Chy toy Angel take shchos' naviyav svoyeyu truboyu,
Chy nechystyi poplutav rozhublenu dushu moyu...

Bachysh, Yevo, sama, shcho teper nashi klopoty hirshi;
Ty u mukach narodysh, ya v mukach ditey odyahnu.
Shche uchora lezav ya v travi i skladav tobi virshi –
A s'ohodni y dva slova do rymy niyak ne styahnu...

I vid toho zdayet'sya meni, shcho mene oduryly,
Shcho viddav ni za capovu dushu naykrashche rebro;
Moze b, lipshe, iz noho Hospod' meni vyrostyv kryla
I navchyv bez hricha rozriznyaty i zlo, i dobro...

Moze, y tak... Ale chasom pronosyt'sya v mozku myttyevo,
Shcho taky my z toboyu namarno ne zhayaly lit!
Ya tak svizo, tak hrishno kochayu teper tebe, Yevo! –
Tilky ot vse chastishe chohos' meni snyt'sya Lilit...