Chai nese vdalynu

Nevmolymymy kraplyamy shvydko
Stikaye chas, chas, chas...
Yak poranenyi ptah upade
Z vysoty na lotu,
Kozen den, kozna myt nazavzdy
Pokydaye nas, nas, nas,
Zalyshayuchy tilky pustu
I hluhu samotu.

Pryspiv:
Chai nese vdalynu moyi boli i pechali
Tyha rika,
Chai strumyt yiyi chysta voda
Miz krutyh berehiv.
Kozna hvylya zdiimetsya lysh raz
I po tomu bezslidno znyka,
Za korotke zyttya, ne nazyvshy
Sobi vorohiv.

Tak i nashe zyttya proletyt
Nepomitno, yak tin, tin, tin,
Tilky ljudy vstyhayut zalyshyty
Slid na zemli,
Prynesty komus smutok i hore,
Obraz i bil, bil, bil,
I otruini slova, i dila svoyi
Temni i zli.

Pryspiv

Ochysty moyu dushu vid brudu,
Vryatui mene, tyha rika,
Yak zabludle dytya ya idu
Do tvoyih berehiv.
Dai pobachyty myt, yak u hvylyah
Prozoryh svitanok znyka,
Dai prozyty zyttya,
Ne nazyvshy sobi vorohiv!