Oi na hori korshmonka stoyala

Oi na hori korshmonka stoyala,
Tam shynkarka bilyava.
Tam muzyka zahrala,
Tam divchyna hulyala.

Oi pryyihav ulanec,
Molodenkyi, hei, strilec.
Vzyav z divchynov hulyaty,
Vzyavsya pravdy pytaty:

– Oi divchyno moloda,
Chy ljubysh ty ulana?
– Ya ulana tak ljublju,
Shcho za noho vraz pidu!

Vytyah ulan palasha
Ta vtyav divci volosa.

Tam shandary stoyaly
I ulana zlapaly,
Ruky nazad zv’yazaly,
Do temnyci zavdaly.

Sydyt ulan oden den,
Sydyt ulan druhyi den,
Tretii den nastupaye,
Zovnir z zalju umyraye:

– Oi maiore, ty nash pan,
Uze ulan nash propav.
– Ta za yaku prychynu?
Za molodu divchynu.