Buv soldat bez armiyi i chynu.
(Ta, yak mayesh vesla, – to hreby).
Shcho naybilshe vydaye muzchynu –
Ce same bazannya borot'by.

Vse yakos' ne solodko, ne hirko,
Ta odnoho razu kriz' pit'mu
Divchynka, Vanessa, kinozirka,
Dyvno posmichnulasya yomu.

Shche todi, v klozeti viys'kkomatu,
Vin zirvav portret yiyi, todi.
Tak yiyi trymaty – nache maty
Vsyu do hrama lyalku Paradi.

Na svoyich, na chutoryans'kych kresach
Boyovoho podvyhu ne zdy.
Kinozirka, divchynka, Vanessa –
Svitla, yak doroha v nikudy.

Dilyt' svit bezzalna bisektrysa
Na shchaslyvych i na... navpaky.
Divchynka, francuzenka, aktrysa –
Nashi ne zustrinut'sya zirky.

De vin padav, pid yaki kolesa,
De vmyrav vid vohnepalnych ran?..
Lyalka porcelyanova, Vanessa,
Posmishkoyu spalyuye ekran.

Na rukach staroyi sanitarky,
Z charkovynnyam krovi y pylyuhy,
Vyishla z chlopcya nevelychka chmarka –
Roziyshlysya yichni berehy.

Prochurchalo potyahom-ekspresom
Korotkometraznoho zyttya.
I stoyala divchynka – Vanessa –
Na lunkiy mezi u zabuttya.