Poletilo, poletilo, poletilo,
Poletilo...
Lypoyu lyplo do lypnya lypko,
Pidnyalosya tilo vhoru i poletilo...
Poletilo, poletilo,
Poletilo, poletilo, poletilo...

Kalynu chervonu vincem na volossya klav,
Za smerichky do richky u vodi hraty zvav,
Mov pip’yinu puchnastu na ruky brav, ciluvav,
U vusta duchm’yani narechenoy nazyvav.
Brankoyu do lisu v husti travy vzyav,
Zakortilo lasuvaty – putamy yiyi pov’yazav,
Odezynu vsyu z derev, dlya nev, dlya nev znyav,
Mov carivnu-pannu, de polunyci poklav
I skazav:

Pryspiv:
Hey-bo, hey-bo, narechena! (4)

Po synim horam trembita nebu nahadala,
Yak fayna divchyna z lehenem svoyim tancyuvala,
Homonily svaty, vesilni druzka spivala,
Z dzvinom vida sumna, tyshkom-nyshkom pryity mala,
Lizko z buka m’yake-puchke tayemnycyu trymalo,
Yak neterplyache shlyubna nich na molodych chekala,
Yak skrypka-charivnycya, muzyku-skrypalyu blahala,
Shchob zoryane nebo svitaty zachekalo,
Shchob bazalo:

Pryspiv

Kazka zillyam porosla, v kolysci zadrimala,
Yak narechenu p’yanke syayvo za soboy hukalo,
Mavkoyu bezputnoyu nad selom proyshla ozerom stala,
Ponad myrtom hlybokym kvita pryvorotnya zazyvala.
Do ranku v barzi vodu hrudyamy pleskala,
Vitamy topolya-shlondra duba bavyla, stohnala,
Kvit u moloci moloda kochanomu rvala,
Pisneyu struynoyu hlybyna yiyi vitala
Y spivala:

Pryspiv