Lyudy metushat'sya v poshukach tepla
V poshukach charchiv, vyna i kosmosu buttya
A ya stoyu tut ostoron i dyvlyusya na ce
Yakoz' ce povz mene vse, znachyt' ne moye
Shukayte i trudit'sya, a ya tut postoyu
To sho vy tam znaydete, ya tut sobi znaydu

Stoyav, stoyav i sluchav viter i os' vidchuv udar
Ya vpav na zemlyu nemov trup, zhas sonyachnyi lichtar
A chto-to buv, ne znayu ya, nema na serci ran
Ale zdohady ye, shcho buv myslyvec' za zyttyam
Chay bihaye y shukaye, a ya tut polezu
Vin zavzdy ne vstyhaye, a ya i ne spishu

Spustyvsya sylnyi viter z hir i chmary rozhanyav
Ranishe ya daruvav sebe, a potim des' shukav
Ya buv bahato de, a de buv sam ne pam’yatayu
I shcho nayshov vam ne skazu, bo dali shche shukayu
I tak use zytya shukayu ya ta y ne znaydu
A moze vze znayshov ta vse odno ya ne spishu