Zdavalos', dolya bula blyz'koyu,
Vidpustyv yiyi synyceyu v nebo.
Zdavalos', buv na pivkroku vid mriyi,
Ostupyvsya, zirvavsya v provallya.
Ya ne znayu, shcho bude zi mnoyu vnochi,
Koly ziydut' zori, chmary vidstuplyat'.
Krapli padayut' z neba, mov slozy.

Pryspiv:
Doshch – mov perlyny, shcho letyat' u bezodnyu,
Doshch – ce zabuti nadiyi, shcho ydut' v nebuttya,
Doshch – vin zmyvaye hrichy iz mechiv pislya boyu,
Doshch... Vin ochyshchuye moye im’ya.

Het' zabobony, het' nasmishku y porady.
Het' zradu y kochannya, het' falshyve zyttya.
Ya znayu napevne, shcho znov pryide ranok,
My prokynemos' znovu i pochuttya
Napovnyat' holovu brudnymy dumkamy.
Nebo chmaramy spovnene...

Pryspiv

My narodzuyemos', vmyrayem, krokuyem po svitu,
My shukayemo shchastya vse nashe zyttya
Perepovnene lyuttyu, chaosom, nasyllyam,
I usi my stayemo na shlyach zabuttya.
A nadiya zevriye na promenyach soncya,
Zachodyt' za obriy, shchob znovu ziyty,
My, yak dity, pidchodym do svoho vikoncya
I bachym – z neba padaye...

Pryspiv