Pryspiv:
Ya hrayu v zorstoku hru
Z zyttyam svoyim, yakoho ne znayu,
I tochno ya pomru,
Bo bachu, shcho skoro prohrayu... vze ya.

Zaspiv 1, 3
Dushevnyi bil, nenache smert' –
Znykaye razom z nym vse te,
Shcho v mene bulo i shcho dali bude.
Ya zaraz v sviti ne odyn:
Zi mnoyu zavzdy samota,
Dushevnyi cholod, v holovi pustota.

Zaspiv 2
Nadi mnoyu znov zibralas' nich
Ne proshchu nikoly ya sobi
Toy durnyi zyttyevyi shlyach,
Yakyi vybrav todi.

Os' zastyhla dumka v holovi:
"Nashcho meni dumaty nad tym,
Shcho prozyv ya marno svoyi dni
I chomu dlya sebe stav chuzym."