Kozen raz, znovu i znovu,
Pronykayesh v miy rozum, shtovchayesh na pidli vchynky.
Zmushuyesh tobi pidkoryatys'.
Navishcho tobi ce potribno, ne znayu,
Ale rozumiyu, shcho ce pohano.
Ale ce tak tyazko, trymatys', buty soboyu.
Vidpusty, ya stoyu na kolinach.
Nashcho ty isnuyesh, zhyn z moyich dumok.

Pryspiv:
Zhyn, nechystyi!
Zhyn, potvora!
Zhyn, ya ne chochu!
Ni, ya ne tviy!

Vse, nabrydlo, ne chochu, ne mozu, vse.
Holovne – zupynytys' vchasno, a ya ne zmih.
Nadi mnoyu nebo, pidi mnoyu prostir...
Moze poklasty vs'omu kray, zdatysya,
Ni, ya shche tut, poryad, ya shche ne prohrav cyu viynu.
Ya shche mozu zminyty, ale ce vse lysh dumky...

Pryspiv

Moyi dumky zalyshayut'sya poryad zi mnoyu. (4)

A-a-a!..

Pryspiv

Moyi dumky zalyshayut'sya poryad zi mnoyu. (4)
(Tam nemaye tebe!)

Dumky!...
Moyi dumky!..