Pryspiv:
Zar cholodnoyi stali ne znaye zalyu!
V rozpal bataliy my z zahonom rvemos' dali
Na stiny Troyi!
Dusha ne zaznaye spokoyu doky my zyvi!
Brattya, do zbroyi!
Brattya do zbroyi, doky serce v hrudy b’ye
I mene pidtrymuye pleche tvoye!
A tviy shchyt zachyshchaye vid otruynych stril!
Rvemos' u biy, poky vystachaye syl!

El:
Moyi voyiny u vseozbroyenni idut' na prystup tvoho mista.
Sercevyi prystup prosto z dysku. Biyci z kolysky!
Blyz'ko stal iz blyskom... Storozy svoyu mysku, bo bude pizno!
Krovne krislo trislo... Tysha zavysla...
Chekay oblohu u nayblyzchych chyslach...
Ultymatum styslyi: viyna abo poshana,
Brats'ke rukostyskannya, chy vashych soldativ kurhany,
Upokiyni pid orhany!
Ordy chana nevblahanno kotyat' tarany do vorit tyrana...
Oborona rvana z bilym styahom zustrine poranok...
Vin kanuv u bezvychodi tych polonyanok!
V kubku trunok obirve zyttyevi struny hunam!
Tayemnym zaklyattyam na runach zadam kerunok
Razom z cholodnym vitrom...
Lezo moho mecha oholene... Hotuys' do bytvy!

Tarik:
Zac'kovani sobakamy, pokryti latamy shashky-soldaty.
Do zbroyi berut'sya razom z namy navit' katy.
Koroli-vorony pershymy spysy schrestyly...
V korolistvi panuvala tysha... Lysh sobaky vyly...
Slovamy rvanymy, pohlyadom vbyvaly i ne ranyly.
Ne bulo viyny – a my nahryanuly,
Roblyachy riky bahryanymy.
Hrichy duchovni vidpuskaly v nebo planom my....
Zvilnyly sny... Pidnyavshy zbroyu,
Zaprysyahnuvshys' nebesam na virnist' holovoyu,
Do kincya stoyaty horoyu do peremoznoho finalu,
Trymaty zbroyu i viru v sercyach, doky yiyi ne vkraly!

Pryspiv

L.O.M.:
Rivnyna vysokoho neba... Zmyluysya, ne treba!
Dovho dyvlyachys' v bezodnyu, vono dyvyt'sya na tebe.
Chuyuchy viyny bara-barabany,
Krykom zemnych i nezemnych bohiv polit', prochany!
Spysy, mechi, zarzavili laty...
Na strazu mikrofoniv bratstvo hostroslov’ya stalo!
Namisnyky y dvoryany teper vasaly! Do kazematu!
Mohutniy chan ne dast' poshany...
Na brudnu shyyu petlyu, chy syad' na palyu...
Peredova boyu ne zaznaye zalyu!
Krov’yu spokutuyte svoyu provynu! Vy – harmatne m’yaso!
Ar’yerhard prykryye z tylu.
Derzaty micno oboronu z brats'koho zahonu!
Vershnyk dlya perehovoriv vze bilya bramy zamku.
Molymos' boham...
I z peremohoyu do Yerychonu vidstupym na svitanku...

Roks:
Ce Chirosima, synu. Viyna za pravo buty vilnym.
I cya systema podviyna davno vze pokirna!
My viddani svomu stylyu spovna,
Navit' todi, koly lezom mecha obrizani kryla!
Nas ce ne spynyt'!
I bez upynu rokamy pohlyne v perlyny volyns'koho tylu,
Nabravshys' syly.
I dokorinno, zminyvshy status komy na stymul,
Vypuskayem bombu v katakomby krayiny!
U nas perevaha – sekretna zbroya – vatahy iz zachodu!
Ce syla voli y bunt! Antysystemnyi zakolot!
Virus prylyudnoho faku sobakam,
De poryad z katom voyiny-lehionery u latach.
Bula komanda, brate, v kvadratach,
Do zbroyi vzyatys'! I voyuvaty yak soldaty!
Sultanam vpadlo...
My vsi z odnoyi oboymy. I nasmert' ranym
Stado baraniv, tych, shcho povchayut' veteraniv!
Skyday masky! Ne dosyt' z nas Potapa i Nasti cic'kastoy,
Bo nasha kasta ne dast' vam propasty v pastci!
Vlasne, ne kisny – shche dovho do propasti.
Oboronyaysya, yakshcho pidchodysh po opysu!

Pryspiv