А пониже озера
Стоїт липа зелена,
А на тій липі, на тій зеленій
Три пташкове співают.

Не били то пташкове,
Але кавалірове,
Намовляют ся до єдной дівчини,
Котрому ся достане.

Єден гварит: то моє.
Другий гварит: як бог даст.
А третьому ся серденько крає,
Котрому ся достане.

А в тій новій коморі
Стоїт лужко зелене.
Ой ложе, ложе, красне – зелене,
Хто на тобі спав буде?

Ой як буде старий спав,
Дай му, боже, би не встав;
А як молодий, красной уроди,
Би-с му, боже, здрав’я дав!