Nawesni dibrowa-maty odjahła tebe
U jasni zełeni szaty, nebo hołube,
A szczob wesny ne ziw’jały kałynowiji,
Biłym cwitom procwitały kuczeri twoji.

Kałyno, kałyno, zełena i biła,
Je chłopciw bahato – odnoho łjubyła.
Kałyno, kałyno, zełenyj rozmaju,
Ja swoho odnoho do wiku kochaju.

Wże u wyrij za pokosy lito odlita,
Po dworach usich roznosyt' osiń zołota
Dlja żinok – zapasy czysti, dlja diwczat – winky,
A czerwoneje namysto – dlja kałynońky.

Kałyno, kałyno, czerwone namysto,
Chaj chłopci ne chodjat' do mene nawmysno.
Kałyno, kałyno, czerwonyj korałju,
Ja swoho odnoho do wiku kochaju. (wes' kupłet – 2)