Ne każy meni słowo peczalne "proszczaj",
Zaswitys', jak zorja pidnebesna,
Znowu nam z dałyny pojizdy prokryczat'
I prostukajut' szwydko kołesa.
Oj, za mnoju łetyt' pohljad zorjanyj twij,
Wse na switi u wicznomu rusi,
Ty mene zustriczaj na peroni nadij,
Ja wernusja, wernusja, wernusja.

Pryspiw:
Wirju łaskoju hub,
Wirju niżnistju ruk,
Nasza zustricz w żytti ne ostannja.
Jak ne bude rozłuk,
Jak ne bude rozłuk,
To j ne bude, ne bude striczannja.

Na dorohach żytja nam rozłuka dana,
Szczob sylnisze i hłybsze łjubyty.
Ne pryw’jałyt' wona, ne zasuszyt' wona
Naszu wirnist' – romaszkowi kwity.
Oj, za mnoju łetyt' pohljad zorjanyj twij,
Wse na switi u wicznomu rusi,
Ty mene zustriczaj na peroni nadij,
Ja wernusja, wernusja, wernusja.

Pryspiw (3)