Toj, chto chotiw nikym ne buty
Błukaty tinnju pomiż tił
Łysz hołosy omanni czuty
Zabuty tych, chto porjad z nym

Szczob sobi wyhadat' proszczennja
Za te, szczo win takyj odyn
Ideji, namiry, natchnennja
Kołoły oczi nacze dym

Toj, chto ne wartyj, ne strażdaje
Na zabobonnosti duszi
W łajni żywe, w łajni wmyraje
Ne załyszajuczy i tli

A toj, chto wartyj, rozumije
Szczo słabkist' duchu hraje z nym
I win wstaje, na pokłyk mriji
Na wykłyk idołom swjatym