Stawok zasnuw, znow spiw ptaszynyj
Sered temrjawy w huszczyni
Pomerkło, zblidło switło denne,
Łysz mrijno snuje niczka sny.

Stawok zasnuw, a jasni zori
Smijałys', morhały z wysot.
Dusze moja, a ty czy skoro
Zasnesz tak mrijno bez turbot?

Pryłyń do mene na chwyłynku,
Schyły hołowońku na hrud'
I w tychych pestoszczach kochannja
Zabud' pro wse, pro wse zabud'.