A w susidy chata biła,
A w susidy żinka myła,
A u mene ni chatynky,
Nema szczastja, ani żinky.

A wże ż susid żyto sije,
U susidy zełenije,
A u mene ne orano,
I szcze j żyto ne sijano.

Za susidom mołodyci,
Za susidom i wdowyci,
Szcze j diwczata pohljadajut',
Szczo susidu wsi kochajut'.

A za mnoju wsjudy łycho,
Chocjaj sobi żywu tycho.
Kudy pidu, powernusja,
To zapłaczu, to utrusja.

Czy bez szczastja urodywsja,
Czy bez doli ochrestywsja,
Czy takiji kumy brały,
Szczastja-doli ne żełały?

Czy ja ż koho z swita zihnaw,
Czy ż ja w koho żinku widkraw?
Czy w pryjazni koho zradyw,
Czy w bidu koho wprowadyw?

Piszow by do monastyru,
Ałe sam sobi ne wiru, –
Bo jak zobaczu diwczynu
To j ofiru wsju pokynu.

Oj pidu ja w lisy, bory,
Ta na najstraszniszi hory,
Budu smerti sam szukaty,
Bo dokuczyło płakaty!