Żywe sobi to sonjaczno, to chmarno,
Ta wse łjubow ospiwuje w wirszach,
Bo win poet. Taka u ńoho karma,
Takyj joho swjatyj i hrisznyj szljach.

Pryspiw:
U Ołeksandriwci spiwaje sołowej,
Ta tak wyt'ochkuje, tak sołodko spiwaje
Pro ridnyj lis, pro step i pro łjudej,
I pro łjubow, szczo meż w żytti ne maje.

Łetjat' pisni z joho sils'koji chaty,
Łetjat' tudy, de spijut' kołosky,
I wid tepła pszenycznoho zernjaty
Nad switom kwitnut' zorjani steżky.

Pryspiw

Wse wid łjubowi, wid dobra, wid mriji.
Łjubow wona – i pisnja, i żyttja,
Łjubow daje i wiru, i nadiju
Na kraszczyj deń i wiczne majbuttja.

Pryspiw