Doszcz padaje znow,
Ja rymuju łjubow
Iz twojimy hubamy.
Tut majut' wony
Kolir wyna
I nahadujut' rany.

Swit chocze, jak ty:
Maty postat' imły
I naplicznyk łehkyj.
Siri oczi twoji
I te same im’ja.

A nad namy nawysaje Matrycja,
I na łycja widkydaje tiń;
Ja ne znaju, szczo tam zawtra stanet'sja,
Ałe nam tudy – łetit'.

Ja bez tebe ne isnuju.
Cyfrowi doszczi, wirtualni łjudy.

I błukajut' wułycjamy Matryci
Zombi z parasolkamy w rukach.
Może, wsi ci monstry tilky marjat'sja –
Ałe wse odno striljaj!
Krow padaje znow,
Załyszaje slidy,
Maje prysmak wyna.
Ty powtorjujesz "ni" –
I ja tysnu "Delete",
I trywaje wijna.