Ne sumuj, koły snih za wiknom zamitaje nezdijsneni mriji
Nowyj rik za swjatkowym stołom nam daruje szczasływi nadiji
Chaj iz kożnoho domu rik staryj zabere wsi turboty j nezhody toriszni
I u kożnij oseli zasjajut' swjatkowi wohnyky noworiczni

Pryspiw:
Kochaj, radij i dywo widbudet'sja
Hodynnyk staryj b’je dwanadcjatyj raz
Powir u mriju i bażannja zbudut'sja
Zahaduj jich szwydsze, poky je czas
Kochaj, radij, swit spownenyj radosti
Swjato daruje nam kazku odwicznu
I te, szczo ne stałos', neodminno stanet'sja
U nicz noworicznu

Ne sumuj, koły druzi stari zabułys' tebe prywitaty
A ty jich prywitaj i dobra pobażaj u noworiczne swjato
Szczob zibratysja szczyro u drużńomu koły – razom nabahato teplisze
Bo iz druzjamy kraszcze swjatkujet'sja, swjatkujet'sja weselisze

Pryspiw (2)