Buły doszczi, buła tużna osinnja zływa
I żowtyj łyst ostannij odlitaw,
A my w toj czas buły taki szczasływi
I nas zdawałos' szczo, i nam zdawałos' szczo wesna cwiła.

Toj dywnyj son, ta pisnja perszoho kochannja,
Serdecznych strun wysokyj ton
I ti słowa, słowa, słowa pryznannja
Znow spomyn nahadaw, znow spomyn nahadaw, mow son.

Pryspiw:
Ty ne dzwony i ne pyszy meni, kochana,
Tych dniw szczasływych nam z toboju ne wernut'.
Ty kraszcze pisnju, ty kraszcze weczir toj wesnjanyj
W żytti nikoły, w żytti nikoły ne zabud'.

Roky łetjat', roky łetjat', nemow łełeky,
Na naszi skroni wże ljaha tuman,
Czom stało tak, szczo my taki dałeki,
Czomu zaznały my, czomu zaznały my serdecznych ran.

Pryspiw (2)