Zamrijanym nebom i błyskom oczej
Prozorym switankom, spokojem noczej
Najiwnistju kazky w twojemu żytti
Chotiw by ja staty, szczoby daty raj tobi

Krapłynkoju szczastja, oczyma bez sliz
Czastynkoju sercja, szczo żywe w twojij duszi
Dytjaczym małjunkom, de bołju nema
Prokyneszsja rankom i ty nareszti ne sama

Pryspiw:
Podiły swij swit zi mnoju na dwoch
Smich oczej twojich, sum obłyczczja twoho
Daj czastynku sebe, daj na pam’jat' meni
Ja wrjatuju tebe, jakszo schoczesz ty.