Zore moja weczirnjaja,
Zijdy nad horoju,
Pohoworym tycheseńko
W newoli z toboju.

Rozkaży, jak za horoju
Soneczko sidaje,
Jak u Dnipra wesełoczka
Wodu pozyczaje.

Jak szyroka sokoryna
Wity rozpustyła...
A nad samoju wodoju
Werba pochyłyłas',–

Aż po wodi rozisłała
Zełeniji wity,
A na witach hojdajut'sja
Nechreszczeni dity.