Dumy moji, dumy moji,
Łycho meni z wamy!
Naszczo stały na paperi
Sumnymy rjadamy?..
Czom was witer ne rozwijaw
W stepu, jak pyłynu?
Czom was łycho ne pryspało,
Jak swoju dytynu?..

Dumy moji, dumy moji,
Kwity moji, dity!
Wyrostaw was, dohljadaw was, –
De ż meni was dity!..
W Ukrajinu idit', dity,
W naszu Ukrajinu,
Popidtynnju syrotamy,
A ja – tut zahynu.

Tam najdete szczyre serce
I słowo łaskawe,
Tam najdete szczyru prawdu,
A szcze, może, j sławu...
Prywitaj że, moja neńko,
Moja Ukrajino,
Mojich ditok nerozumnych,
Jak swoju dytynu.