Peretużu, rozłuku perebudu,
Pereboliju bołem hirkoty,
I doky budu toho ne zabudu,
Szczo my udwoch ne znały berehty.

Pryspiw:
Jakszczo moja nadija na kochannja
Ne proroste jak parostok łozy,
W ostannju myt' ostanńoho proszczannja
Ne zabyraj ostanńoji slozy.
U tij slozi ne raz tebe pobaczu,
Slozoju bil duszi peresołju,
Ja tak nikoły bilsze ne zapłaczu,
Bo wże nikoły tak ne połjubłju.
Ja tak nikoły bilsze ne zapłaczu, (3)
Bo wże nikoły tak ne połjubłju.

Łyszy meni pekuczu krapłju miry
Koły schyłjusja na czyjes' płecze,
Nechaj mene w najperszu myt' znewiry
Ota sloza ostannja zapecze.

Pryspiw