Propywaty istyny, zdawaty żyttja?
W mene toczka zoru, naprykład, swoja.
Wsi żywut' swojimy potajemnymy żyttjamy,
A ty metuszyszsja dnjamy i noczamy!
Kudy dali jty, szczo meni robyty?
Żyttja take korotke, to jak joho prożyty?

Pryspiw:
Dali ne bude, ne bude kina!
W knyżkach ne napyszut' – istorija składna!
Uwimknet'sja switło, wstane wes' zał,
Ty prosto ne poczujesz, szczo chtos' szczos' kazaw.

Kudy biżyt' cej swit, szczo z namy bude?
Twij najkraszczyj druh pro tebe zabude,
Ridni widhorodjat'sja wid tebe stinoju,
Ty ne hotowyj do takoho boju.
Zawtra wże ne bude, s'ohodni ne isnuje,
Je łysze wczora i te my wże zabuły.

Pryspiw

Usi rozpowidajut', jak nam treba żyty,
Jak sebe powodyty, szczo i jak robyty,
Ty zapłutawsja u sitjach swojich druziw,
Bahato czoho wtratyw chocza j deszczo nadołużyw.
Zawtra nowyj deń do nas prybude,
a ja znaju łysze te, szczo dali ne bude!

Pryspiw