De dżereło kryształewe b’je,
W synich horach dywne misce je.
Tam junyj witer junist' widrodyw,
W kołysanci hojdajet'sja swojij.

Ciłu nicz ja z witrom kołychawsja,
Win zi mnoju aż do chmar zlitaw.
Ja jomu kazky rozpowidaw,
Win meni swoji pisni spiwaw.

Na switanku bosyj ja idu
I dodomu steżky ne znajdu.
Mene mij witer w poli perejmaw
I na proszczannja niżno obijmaw.

Ciłyj deń iz witrom my proszczałys',
Poky temnyj weczir ne nastaw.
Ja jomu kazky rozpowidaw,
Win meni swoji pisni spiwaw.