Jak poczały nas muzyky do tancju prosyty,
Postawały my u koło – nas ne zupynyty!
Łysz odna diwczyna harna z namy ne tancjuje,
Wsi jiji u koło kłyczut', a wona j ne czuje.

Pryspiw:
Wsi:
Skrypka nas u tanec' kłycze
Zołotymy hołosamy.
Oj diwczyno-czariwnyce,
Czom ty ne tancjujesz z namy?
A ta skrypka krasno hraje,
Sołow’jinyj hołos maje...
Wona:
Żwawi, chłopcze, w tebe palci,
Zaprosy mene do tancju!

I wże naszi muzykanty bez odnoho hrajut',
Bo swojemu skrypałewi wesiłlja sprawljajut'.
Znowu tanci, znowu tanci, j znowu bilja chaty
Stała druha diwczynońka, ne jde tancjuwaty.

Pryspiw:
Wsi:
A sopiłka w tanec' kłycze
Zołotymy hołosamy.
Oj diwczyno-czariwnyce,
Czom ty ne tancjujesz z namy?
Ta sopiłka krasno hraje,
Sołow’jinyj hołos maje...
Wona:
Żwawi, chłopcze, w tebe palci,
Zaprosy mene do tancju!

A czomu to muzykantiw załyszyłos' mało?
Bo wże skrypku ta j sopiłku wesiłlja zabrało.
Wże łysz tilky cymbałysta strunamy turkocze
I tancjujut' wsi diwczata, łysz odna ne chocze...

Pryspiw:
Wsi:
A cymbały w tanec' kłyczut'
Zołotymy hołosamy.
Oj diwczyno-czariwnyce,
Czom ty ne tancjujesz z namy?
Ci cymbały krasno hrajut',
Sołow’jinyj hołos majut'.
Wona:
Żwawi, chłopcze, w tebe palci,
Zaprosy mene do tancju!..