Ja stoju na pryczali i zhaduju lito,
Bili czajky whori tak krużljajut' sobi,
Mow słowa, szczo w rozłuku ne choczut' łetity,
Tut łjubow zaswityła pohasli wohni.

Pryspiw:
A nad morem nyni znowu
Bereh swityt'sja łjubow’ju
Wid twoho poczuttja,
Szczo zi mnoju wse żyttja.
Bili czajky w synim nebi –
Ce żywi słowa dlja tebe,
Może ja w tim łysti
Wsja widkryjusja tobi.

A buzkowyj tuman znow ljahaje na chwyli,
Steżka misjaczna swityt' na tychij wodi,
Ja pryhaduju nicz, jak z toboju szczasływi
Niżno hljanuły w oczi łjubowi todi.

Pryspiw (2)